B A B A L A R . . .
Gönderen: AYHAN ERSÖZ
ayhanersoz53@gmail.com
Tarih: 22 Haziran 2016
Konu: Babalar
Alıcı : Bana gelen bir
ileti:
"BÜTÜN EVLATLAR OKUSUN BUNU..." diye
başlıyor.
"Babalar en kutsal varlıklar olan annelerin gölgesinde
kalan gizli kahramanlardır!
— Evin en öksüzü babalardır, en yalnız, en kimsesizi,
herkese kimse olurken. Evin direği olurken kendisi direksizdir, dayanacağı
kimsesi pek yoktur. Çünkü o hep güçlü olmak zorundadır. O zayıf olamaz. Çünkü o
kahramandır, o güçsüz olamaz, o ağlayamaz. Çünkü o, hep kahraman olmak, öyle
kalmak zorundadır. Yoksa silebilir herkes onu. Küçümser, erkekten bile
saymazlar.
— Batan gemiyi en son terk eden baba iken, uçan bir balonda
fazla ağırlıkların atılması, aksi halde balonun düşme ihtimalinin olduğu
anlarda aileden ilk atılacak kişi babadır.
— Hayatını ailesine adasa da, ne eşine ne de çocuklarına
yaranabilir tam anlamıyla. Kimsesi kalmaz zaten memleketi belli olduğunda. Hani
sormuşlar ya adama nerelisin diye. O da demiş "henüz evlenmedim"
diye. Ne ilk ailesine,ne de yeni ailesine yaranamaz, arada kalır. O yüzden
ailelerde hep dayılar, teyzeler sevilir ya.
— Ailede hep annelik yüceltilir, onun yanına ayıp olmasın
diye eh, babalık da eklenir. Anneler gününün bütün ihtişamına, şatafatına, her
yerde vurgulanması ve insanları harekete geçirmesine rağmen, babalar günü
unutulur, ya da babalar gününde hatırlanır ve öylesine geçiştirilir.
— Evin dış kapı mandalı gibidir çoğu zaman. Evin en
yalnızıdır. Bu yüzden en son babalar duymaz mı? Ya saklanır, ya yalan söylenir
ya da paylaşma gereği duyulmaz. Ama yine de ne yapsa yaranamaz, yakınlaşamaz
baba. Belki çocuklarıyla yakınlaşmak ister ama malum ataerkil kurallar, toplum
baskısı, utanç duygusu buna engel olur, ne sevdiğini gösterebilir ne de
sevilmek istediğini... Çoğu zaman da baba önemsenmediği için, o an babasına işi
düşmediği için evlatlar babanın yaklaşma isteğini red eder.
— Baba en çok anneyi sever, anne en çok yavrusunu sever,
yavrusu ise en çok eşini sever, eşi ise en çok yavrusunu sever. Bu raşit daire
böyle devam eder durur, hayatın kanunu gereği.
— Bir yeri acıyan çocuğun hiç "babam" dediğini
duydunuz mu? Babası yanındayken bile "anam" demez mi? Ama kötülük
yapana "vay babam vay" diye nida eder degil mi?!.
— İyi bir işi olması gerekir babanın, zengin olması gerekir.
Çocuklar bile birbirlerini heyecanlandırmak için, iki kişinin omuzlarında daha
fazla ileri gitmek için, "bakalım kimin babası daha zengindir",
derler.
— Anne ya da çocuklar işsiz olabilir, kimse bunu çok görmez
onlara. Ama baba işsiz olamaz. Düşünün; erkek çalışır ve kadın ev hanımı ise
sorun yok, ama tersi durumda erkekten bile sayılmaz. Ama kadın erkek eşitliğini
savunanlar mangalda kül bırakmaz.
— Baba evin geçimini karşılamak zorundadır, hem de şartlar
ne olursa olsun. Dışarıda onca karşılaştığı kötülük ve güçlüklerle uğraşırken,
eve gelip sığınmak, salmak isterken kendini. Ama evde eşinin kaprislerini
çekmek, çocukların sorunlarıyla uğraşmak zorunda kalır. Üstüne üstlük bir de
çocuklarının kendisine olan saygısını yitittiren, evlatla babayı yüz göz eden
annenin hatalarını düzeltmeye çalışır sanki düzeltebilecek gibi. Arkadan
menfaatlerini yerine getirtmek için evlatlarının üzerine saldığı annenin
evlatlara vereceği zararı telafi etmeye uğraşır
sanki telafi edebilecekmiş gibi.
— Belki ağlamak ister onların yanında, onlarla... Yapamaz!
Belki insafa gelirler diye ağlar da zaman zaman ama heyhat..!
— Evin şerefini, evin namusunu korumak zorundadır. Kızının
ilk aşkı kendisi olsa da, büyüyünce kızı artık aldatır babasını ve başka
gençlere kayar gönlü. Babasına bin bir kabalık yapan o kız ise sevgilisinin,
eşinin her dediğini yapar. Evde yıllarca babası ile çatışan, özgürlüklerini
elde etmeye çalışan oğlu ise eşinin yanında muma döner. Üstelik bir de düğün
dernek yapmak zorundadır baba, oynamak zorunda kalır sanki eğlenirmiş gibi.
— Yıllarca dışarıda deli gibi çalışırken, bebekken hiç
büyümeyeceğini düşündüğü yavrularının, bir anda bağımsızlıklarını ilan etmeye
başladıklarını görür ve küçük bir hayal kırıklığıyla karşılar, yapacak bir şey
yoktur.
— Aslında babaların kıymetinin bilindiği olur. Baba bu
dünyadan göçüp gittiği zaman. Ama o da uzun sürmez, kısa zamanda unutulur gider
baba. Bazen yaptığı fedakarlıklar birileri tarafından gündeme getirildiği olur,
"yapacaktı tabii efendim, görevi idi" diye konu kapatılır.
— Her şeye rağmen
ailesi için her şeyini feda eden babaların önünde sevgiyle eğiliyorum.
— Sizler büyük insanlarsınız…ALINTI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder